– Jaki tu bałagan! – oznajmiała mama każdego wieczora, rozglądając się po pokoju Ksynka.

Słowo „bałagan” wymawiała poważnie, ale zaraz potem się uśmiechała. Bo przecież na jego dźwięk robiło się same przyjemne rzeczy.
[Czytaj dalej]

– Ksynku, zbliżają się twoje urodzinki – oznajmiła pewnego dnia mama.

Chłopiec spojrzał na nią z zaciekawieniem. Nie wiedział, co to znaczy.

– Wiesz, ile masz latek? – spytała.
[Czytaj dalej]

Ksynek bardzo lubił prezenty, a jednocześnie trochę się ich bał. Dorośli, którzy mu je wręczali, zawsze czegoś od niego oczekiwali.

– Podoba ci się?
[Czytaj dalej]

Pewnego razu Ksynek wydobył z dnia komody w sypialni rodziców grubą, białą książkę. Zdziwił się, bo przecież książki trzyma się na regale, a nie w komodzie. Ale nie to było najdziwniejsze. Na okładce tej książki widnieli tata i mama!

Mama w białej sukni wyglądała jak księżniczka. Albo raczej jak wróżka, bo z czubka głowy spływał jej welon. Z kolei tata w czarno-białym ubraniu przypominał pingwina. Ksynkowi podobało się też to, jak na siebie patrzyli. Prosto w oczy.

[Czytaj dalej]

Ksynek lubił klocki w kształcie wafli za to, że można z nich było zbudować wszystko. Szkoda tylko, że dorośli nie rozumieli, o co w tej zabawie chodzi.

Tacie zleżało, żeby budowla wyglądała tak, jak zamek na opakowaniu. Kiedy Ksynek kładł żółty klocek w miejscu, gdzie jego zdaniem pasował, tata, wskazując palcem na opakowanie, umieszczał go gdzie indziej.

[Czytaj dalej]

Ksynek często potykał się o którąś z kupek książek, leżących pod ścianą jego pokoju.

– Nie lepiej byłoby kupić jakiś regalik? – spytała pewnego razu mamę babcia.

– Nie tylko regalik, marzy mi się kącik czytelniczy – podchwyciła mama. – Tu, gdzie teraz stoi namiot, postawiłabym puf sako – mama zakreśliła ręką jakiś duży kształt, który bardzo zaciekawił Ksynka. – A tu byłby regał.

[Czytaj dalej]

Kiedy Ksynek pierwszy raz poszedł z mamą do sklepu, onieśmielony stanął w progu. Tylu kolorów w jedynym miejscu jeszcze nigdy nie widział.

– Wejdź. Nie bój się – zachęciła go mama, po czym wzięła do ręki zielony koszyk i ruszyła przed siebie alejką między regałami.
[Czytaj dalej]

– Przeproś! – powiedział tata.

Na podłodze leżały kawałki rozbitego klosza lampy. Ksynek podrzucał piłkę, trafił w stojącą w rogu lampę i…rozległ się huk. Bardzo się przestraszył, a tata, który wbiegł do pokoju, zamiast go pocieszyć, tylko zmarszczył groźnie brwi.

[Czytaj dalej]

Pewnego słonecznego dnia Ksynek zauważył na ścianie pokoju jakiś ciemny kształt. Przypominał kilka zawieszonych na lince szmatek, które lekko się kołysały.

Pobiegł w to miejsce, jednak okazało się, że nie ma tam nic poza ścianą. Mimo to kształt wciąż się ruszał.

[Czytaj dalej]